Η αναζήτηση σπιτιού στη Γερμανία δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Τι πρέπει να προσέξει κανείς; Απαντήσεις στο νέο πρότζεκτ “Let’s face it” της DW

To να βρει κανείς ένα σπίτι σε καλή κατάσταση και κανονική τιμή στη Γερμανία δεν είναι η πιο απλή υπόθεση. Είναι δύσκολο, όχι όμως ανέφικτο, αν ξέρεις να ψάχνεις σωστά. Και αν έχεις υπομονή.

Για πολλούς η πρώτη και ευκολότερη οδός αναζήτησης στέγης είναι τι άλλο; το ίντερνετ! Στη Γερμανία υπάρχουν πολλές εξειδικευμένες ιστοσελίδες, όπως τα ονλάιν πόρταλ immobilienscout24.de, immonet.de, immobilo.de, immobilien.de.

Για όσους μάλιστα προτιμούν τη συγκατοίκηση, κυρίως φοιτητές ή νεαροί εργαζόμενοι, υπάρχει η δημοφιλής διαδικτυακή πλατφόρμα wg-gesucht.de.

Για τους πιο τολμηρούς αλλά και πιο παραδοσιακούς, αυτό που επίσης μπορεί να φέρει αποτελέσματα στην εύρεση κατοικίας είναι η τοιχοκόλληση μιας αγγελίας στην επιθυμητή γειτονιά.

Ιδιαίτερα αν συνοδεύεται από μικρή ανταμοιβή, ενδέχεται να έρθουν προτάσεις από ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες ή ενοίκους που σκέφτονται να αφήσουν το σπίτι που νοικάζουν.

Για όσους δεν είναι τόσο τολμηροί και επείγονται, υπάρχει πάντα και η επιλογή ενός μεσίτη, ο οποίος έναντι αμοιβής αναλαμβάνει να βρει στους ενδιαφερόμενους το πολυπόθητο σπίτι.

Ωστόσο οι μεσίτες λαμβάνουν εκ των προτέρων προμήθεια, η οποία κατά κανόνα ισούται με την αξία με δύο ενοικίων (χωρίς τα έξοδα θέρμανσης, ύδρευσης και ρεύματος) συν τον ΦΠΑ.

Ωστόσο στην περίπτωση μεσιτείας, ισχύει ο κανόνας “όποιος αναθέτει στον μεσίτη να μεσολαβήσει, αυτός πληρώνει”. Έτσι αν την εντολή για εύρεση ενοικιαστών δίνει ο σπιτονοικύρης, τότε αυτός πληρώνει την αμοιβή του μεσίτη.

Στην αγορά ακινήτου βέβαια η κατάσταση είναι διαφορετική. Σύμφωνα με νέο νόμο του 2019, τα έξοδα μεσιτείας στην αγορά ακινήτου επιβαρύνουν τον πωλητή και τον αγοραστή δια δύο.

Ποιος θα πάρει τελικά το σπίτι;

Όσοι ψάχνουν σπίτι στο ίντερνετ, θα πρέπει να γνωρίζουν επίσης ότι δεν αρκεί απλώς να βρουν μια προσφορά σπιτιού που τους ενδιαφέρει και είναι διαθέσιμη.

Θα πρέπει και οι ίδιοι να αποδείξουν με τη σειρά τους ότι είναι οι καλύτεροι και καταλληλότεροι ενοικιαστές. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις.

Πολλοί συχνά οι ιδιοκτήτες οργανώνουν ειδικές επισκέψεις, ακόμη και συνεντεύξεις, προκειμένου να επιλέξουν τον “καλύτερο” ενοικιαστή, μέσα από πολλούς υποψηφίους.

Στις συνεντεύξεις για ένα διαμέρισμα συμμετέχουν, όχι σπάνια, δεκάδες ενδιαφερόμενοι. Σε αυτή τη διαδικασία έχει σημασία να φανεί ο εκάστοτε υποψήφιος ένοικος αξιόπιστος και φιλικός. Η επικοινωνία και οι πρώτες εντυπώσεις παίζουν σημαντικό ρόλο.

Έπειτα ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για ερωτήσεις αναφορικά με την οικονομική του κατάσταση, το εισόδημά του αλλά και την φερεγγυότητά του, η οποία μάλιστα ελέγχεται μέσω της γερμανικής βάσης δεδομένων SCHUFA, η οποία θα λέγαμε ότι αξιολογεί την πιστοληπτική τους ικανότητα. Απαγορεύονται ερωτήσεις σχετικά με την εθνικότητα και την καταγωγή – μολονότι συχνά τίθενται.

Μπαίνοντας στην κυριολεξία σε τέσσερις τοίχους

Αυτό που επίσης συμβαίνει συχνά στη Γερμανία είναι ότι τα σπίτια νοικιάζονται εντελώς άδεια. Συχνά οι απερχόμενοι ενοικιαστές παίρνουν μαζί τους ολόκληρη την κουζίνα, από τα ντουλάπια και το ψυγείο μέχρι τον νιπτήρα.

Κατά κανόνα πρέπει οι νέοι ενοιακιαστές να οργανώσουν τα πάντα μόνοι τους. Το ίδιο ισχύει και όταν αφήνει κάποιος ένα σπίτι. Οφείλει στην ουσία να το παραδώσει σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μπορεί εκ νέου να ενοικιαστεί.

Ένα άλλο θέμα που πρέπει να προσέξει κανείς αναφορικά με την τιμή του ενοικίου είναι πώς διαμορφώνεται η τελική τιμή με τα έξοδα θέρμανσης, νερού, ρεύματος, κοινόχρηστων, τελών για τα σκουπίδια αλλά και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων.

Σημαντικό λοιπόν είναι να γνωρίζει κανείς πριν νοικιάσει ένα σπίτι πώς κυμαίνονται κατά μέσο όρο οι τιμές σε μια γερμανική πόλη ώστε να αποφύγει τις υπερβολικές επιβαρύνσεις, ειδικά αν έρχεται από άλλη χώρα ή ακόμη άλλη γερμανική πόλη.

Λόγω της αυξημένης ζήτησης κατοικίας σε πολλές γερμανικές πόλεις, πολλοί ιδιοκτήτες έχουν την τάση να ανεβάζουν το προσφερόμενο ενοίκιο κατά το δοκούν.

Το Βερολίνο για παράδειγμα και συγκεκριμένα η νυν συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Αριστεράς και Πρασίνων αποφάσισε να παγώσει τις αυξήσεις στις τιμές των ενοικίων για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Το μέτρo αυτό φαίνεται ελκυστικό και σε άλλες πόλεις. Οι πιο ακριβές πόλεις βάσει τιμής του τετραγωγικού μέτρου είναι το Μόναχο, η Στουτγκάρδη, η Κολωνία, το Αμβούργο και η Φρανκφούρτη.

Παρά τα ακριβά ενοίκια πάντως στη Γερμανία οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται, βάσει στατιστικών, ότι προτιμούν να ζουν με ενοίκιο κατά 52%. Από την άλλη το 47% των Γερμανών επιλέγει την ιδιοκατοίκηση.

Η Γερμανία είναι έτσι η χώρα με το χαμηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη. Πρώτη είναι η Ρουμανία με ποσοστό 96%.