Το Μόναχο είναι μια ακριβή πόλη. Αυτό φαίνεται όχι μόνο στο ενοίκιο, αλλά και κατά τις εξόδους το Σαββατοκύριακο.
Αν δεν θέλετε απλώς να καθίσετε στο γρασίδι δίπλα στο ποτάμι (και να φέρετε μαζί σας μια μπύρα), αλλά θέλετε να πάτε κάπου όπου παίζει μουσική, θα σας φύγουν γρήγορα πολλά χρήματα. Ακόμη και στην ύπαιθρο.
Πριν από 15 και πλέον χρόνια, ο Benjamin David είχε μια ιδέα: ήθελε να φέρει την παραλία στο Μόναχο. Το 2006, ο ίδιος και η πρωτοβουλία του, η Urbanauten, έριξαν 52 τόνους άμμου στο Isarbalkon στην Corneliusbrücke – και τα επόμενα χρόνια σε άλλα σημεία της πόλης.
Και αυτό το καλοκαίρι μπορείτε να βυθίσετε τα δάχτυλα των ποδιών σας στην άμμο στη γέφυρα Corneliusbrücke, να πιείτε ένα Aperol Spritz και να ακούσετε μουσικούς. Τουλάχιστον αν έχετε αρκετά χρήματα.
Ένα Spritz κοστίζει εννέα ευρώ και η μπύρα τέσσερα ευρώ σε μπουκάλι 0,33 λίτρων. Για το μικρό Spezi πρέπει να πληρώσετε 3,50 ευρώ.
Έτσι δικαιολογεί τις τιμές ο διοργανωτής του Kulturstrand
“Ορισμένες από τις τιμές είναι αρκετά υψηλές”, λέει η Marie Burneleit. Κατά την άποψή της, όταν η πόλη παραχωρεί τέτοιους δημόσιους χώρους, θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι οι τιμές παραμένουν κοινωνικά αποδεκτές.
Ο διοργανωτής του Kulturstrand αντιτείνει: “Πρέπει να πληρώνουμε 80.000 ευρώ κάθε χρόνο μόνο για την κατασκευή και τις άδειες.
Επιπλέον, υπάρχουν μισθοί για το προσωπικό, αμοιβές για τους καλλιτέχνες, έξοδα για φως και ήχο – και στο τέλος του έτους ένα ενοίκιο για την αποθήκευση των επίπλων. Δεν λαμβάνει καμία επιδότηση από την πόλη.
“Δεν νιώθω άσχημα για τις τιμές”, λέει ο David. “Σερβίρουμε επίσης μόνο prosecco και όχι σαμπάνια”. Και αυτό μπορείτε να το δείτε στο κοινό που επισκέπτεται το Kulturstrand. Και τουλάχιστον οι επισκέπτες δεν χρειάζεται να πληρώσουν εισιτήριο εισόδου αν θέλουν να ακούσουν τους DJs με θέα τον ποταμό Isar.
Οι κάτοικοι του Μονάχου διαδηλώνουν για περισσότερους ανοιχτούς χώρους για πάρτι
Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου περιοχές όπου μπορείτε να χορέψετε έξω μέχρι αργά το βράδυ σε άλλα μέρη της πόλης. Αυτό δεν ενοχλεί μόνο τη δημοτική σύμβουλο Marie Burneleit.
Αλλά και οι περίπου 5.000 κάτοικοι του Μονάχου που διαδήλωσαν πρόσφατα για περισσότερους ανοιχτούς χώρους διασκέδασης.
Μη εμπορικές εκδηλώσεις: Είναι η Λειψία πόλη-πρότυπο;
Τα πράγματα είναι διαφορετικά στη Λειψία, λέει η Burneleit. Εκεί, δεν υπάρχει μόνο μια περιοχή που λαμβάνει κάθε χρόνο την ίδια πρωτοβουλία. Στη Λειψία, το δημαρχείο έχει ορίσει έντεκα χώρους για μη εμπορικές υπαίθριες εκδηλώσεις.
Προηγουμένως, η διοίκηση συνέταξε εκθέσεις για την προστασία από τον θόρυβο για να διαπιστώσει πώς και πού μπορούν να εγκατασταθούν οι εγκαταστάσεις, ώστε να μην είναι πολύ θορυβώδεις για τους κατοίκους.
Στην αρχική σελίδα της πόλης αναφέρεται ακριβώς πότε είναι δυνατές οι εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια του έτους και πόσοι άνθρωποι επιτρέπονται. Υπάρχουν ακόμη και πληροφορίες σχετικά με την ασφάλιση.
Η Burneleit θα ήθελε να δει μια τέτοια απλή προσέγγιση για τους ανθρώπους που γιορτάζουν και στο Μόναχο. Κατά την άποψή της, χρειάζονται περισσότερα μέρη όπου οι κάτοικοι του Μονάχου μπορούν να ξεφαντώσουν – για περισσότερο από τις 10 μ.μ. και όχι σε μια μόνο γέφυρα του Isar.
