Βαυαρία: Ελληνική καρδιά και φιλότιμο θυσιαστικού εθελοντισμού

Η κ. Σώζα Μπαλδεράνου είναι από ετών εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος στη πόλη Τάουφκιρχεν της Βαυαρίας καί προσφέρει ένα θαυμάσιο κοινωνικό έργο.

Με το ελληνικό της ταμπεραμέντο, καρδιά και φιλότιμο μετέχει εθελοντικά και με πνεύμα αυτοθυσίας ως πρόεδρος στο Σύλλογο θεραπείας ανάπηρων παιδιών με ιπποθεραπεία, στην Επιτροπή του Δήμου για Οικογένεια, μετανάστευση και πρόσφυγες και στη λειτουργία της Ελληνορθόδοξης Ενορίας της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας στη πόλη αυτή.

Η κ. Μπαλδεράνου βίωσε προ μηνών μια μεγάλη, δύσκολη και επικίνδυνη περιπέτεια υγείας με όγκο στο κεφάλι, εγχειρίστηκε τρεις φορές και βρίσκεται τώρα στο στάδιο αποθεραπείας.

Παρά την περιπέτειά της αυτή δεν σταμάτησε ούτε λεπτό την κοινωνική της εθελοντική προσφορά, δίνοντας ένα εξαίρετο παράδειγμα προς μίμηση στη Βαυαρική κοινωνία.

Η μεγάλης κυκλοφορίας βαυαρική εφημερίδα Merkur αφιέρωσε στις 31.12.2019 ένα εκτενές άρθρο, αφιερωμένο στη ενεργή πολιτική και κοινωνική ζωή της κ. Μπαλδεράνου και στο πείσμα της να συνεχίζει και από το κρεββάτι του πόνου να προσφέρει ελπίδα, προοπτική, υπομονή και επιμονή σε ανάπηρους ανθρώπους και κυρίως σε παιδιά.

Η Εκκλησία μας αγκαλιάζει με περισσή ευγνωμοσύνη το θεάρεστο έργο της κ. Μπαλδεράνου και της εύχεται καλή και ταχεία ανάρρωση.

Επίσης παρακαλεί τη παροικία μας να στηρίξει όσο μπορεί το κοινωνικό έργο της κ. Μπαλδεράνου για τα ανάπηρα παιδιά.

Η κ. Μπαλδεράνου με τον Αρχιμανδρίτη Γεώργιο Σιώμο και τον Πρωτοπρεσβύτερο Απόστολο Μαλαμούση στο Βαυαρικό Ποντιακό Συναπάντημα στη πόλη Τάουφκιρχεν.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Μια βοηθός χρειάζεται ξαφνικά η ίδια βοήθεια

Αυτή είναι το πρόσωπο του „Συλλόγου για Θεραπευτική Ιππασία“ στο Τάουφκιρχεν: κ. Σώζα Μπαλδεράνου.

Ο σκοπός του συλλόγου είναι η υποστήριξη αναπήρων παιδιών, με θεραπευτική ιππασία.

Το καλοκαίρι είχε προσωπικά η πρόεδρος του συλλόγου μια δύσκολη περιπέτεια υγείας, παρόλα αυτά όμως δεν σκέφτηκε να σταματήσει την εθελοντική προσφορά της, κυρίως προς χάρη των ανάπηρων παιδιών.

„Είναι δύσκολο να βρεις μια οικογένεια που θα μπορούσε να μιλήσει ελεύθερα για τη κατάσταση του ανάπηρου παιδιού της, από πλευράς οικονομικής και κοινωνικής. Οι γονείς είναι πολύ επιβαρυμένοι με την κατάσταση αυτή“, επεξηγεί η κ. Μπαλδεράνου, η πρόεδρος του Συλλόγου για Θεραπευτική Ιππασία.

Για το λόγο αυτό παρακαλεί για υποστήριξη, επειδή θέλει να διοργανώσει μια εκδρομή στο βαυαρικό φιλοζωικό θεραπευτικό κέντρο Gut Aiderbichl,. „Θα ήταν ωραίο εάν μέσω της πρωτοβουλίας „Φως στις καρδιές“ θα μπορούσαν να καλυφθούν τα έξοδα, ή ένα μέρος αυτών“.

Το κάθε παιδί θα είχε όφελος από αυτό και οι ίδιοι οι γονείς βρίσκουν την ιδέα θαυμάσια. Επίσης και άλλους άνθρωπους με αναπηρία θα μπορούσε η κ. Μπαλδεράνου να τους πάρει στην εκδρομή, ακόμη και εάν δεν είναι μέλη του συλλόγου.

Αυτή τη χρονιά (2019) η προγραμματισμένη εκδήλωση της Ανοικτής Ημέρας για την παρουσίαση και προβολή του συλλόγου δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω της δικής της ασθένειας, δηλώνει η κ. Μπαλδεράνου. „Για το λόγο αυτό θέλω να τη διαμορφώσω αλλιώς για να δουν οι χορηγοί πού πηγαίνουν οι δωρεές τους, έτσι ώστε οι άνθρωποι που πάντα κάνουν δωρεές να έλθουν σε επικοινωνία με μας“.

Η πρόεδρος του συλλόγου προσκαλείται τακτικά να παραλάβει επιταγές δωρεών και αυτές οι ημερομηνίες δεν διαρκούν και πολύ. Για μένα όμως είναι αναγκαίο το να γνωρίζουν οι χορηγοί, ποιός σύλλογος είμαστε, τι προσφέρουμε και πού διατίθενται οι δωρεές τους.

Το τι αισθάνεται κάποιος με σωματική αναπηρία, το βίωσε προσωπικά με οδυνηρούς πόνους η 43 ετών Δημοτική Σύμβουλος του Τάουφκιρχεν κ. Μπαλδεράνου.

„Τον Ιούλιο, στη διάρκεια του λαϊκού πανηγυριού του Τάουφκιρχεν, στην ωραιότερη εποχή του χρόνου, έπρεπε να κάνω υποχρεωτικά ένα διάλειμμα. Βασικά είχα σκεφθεί να κάνω ένα άλλου είδους διάλειμμα“ λέγει η κ. Μπαλδεράνου, όμως την εποχή αυτή βίωσα μια αναπηρία, όπως συμβαίνει σε μερικά παιδιά, για πρώτη φορά στη ζωή μου.

Όταν το διηγείται αυτό δακρύζουν τα μάτια της.“ Όταν κανείς ξαφνικά δεν μπορεί να κάνει τα πάντα, είναι εξαρτημένος από ξένη βοήθεια και η μεγαλύτερη επιθυμία του είναι να γίνει και πάλι υγιής, τότε όλα τα άλλα είναι ασήμαντα“, λέγει η κοινωνικά εξαιρέτως δραστηριοποιημένη κάτοικος του Τάουφκιρχεν, που έχει ελληνικές ρίζες.

„Είμαι ένας άνθρωπος που όλα τα προγραμματίζει. Αλλά την εποχή αυτή δεν μπορούσα πλέον να προγραμματίσω τίποτα. Ήμουν ευχαριστημένη όταν ξυπνούσα την επόμενη ημέρα χωρίς πόνους ή πονοκέφαλο“.

Η κ. Σὠζα Μπαλδεράνου είχε όγκο στο κεφάλι, και χρειάστηκε να εγχειριστεί τρεις φορές. Επί ένα χρόνο αισθανόνταν το καρκινογόνο εξόγκωμα, αλλά δεν είχε το χρόνο να δηλωθεί άρρωστη. „Σκεφτόμουν πάντα ότι όταν θα έχω χρόνο, τότε θα κάνω τις ιατρικές εξετάσεις“. Όμως ο όγκος μεγάλωνε συνέχεια „και στα μέσα Ιουνίου 2019 δεν μπορούσα πλέον να περπατήσω“.

Τελικά τότε πήγε στο γιατρό και στις 8 Ιουλίου έλαβε τη σοκαριστική διάγνωση. Παρά ταύτα την ημέρα εκείνη οδήγησε μόνη της το αυτοκίνητό της και πήγε με πατερίτσες σε μια εκδήλωση, όπου παρέλαβε μια επιταγή για τον σύλλογο.

Ενημέρωσε το προεδρείο του συλλόγου για την ασθένειά της και ζήτησε τη κατανόησή του για το γεγονός ότι για λίγο χρόνο θα έπρεπε να απέχει των υποχρεώσεών της. „Μίλησα σχετικά με την κ. Δρ. Alison Davies, μια καλή αντιπρόεδρο και άλλα ενεργά μέλη, όπως με τη κ.Birgit Schöfberger και την κ. Katharina Mergenthaler.

Σκέφθηκα ότι, Θεέ μου, αυτό είναι μια δοκιμασία που πρέπει να την ξεπεράσω, ακόμη και εάν είναι δύσκολη“. Παρ΄όλα αυτά γνώριζε πάντα ότι όλα θα γίνουν καλά, επειδή πολλοί άνθρωποι ήλθαν να τη στηρίξουν και ιδιαίτερα εκπρόσωποι της βαυαρικής πολιτικής σκηνής, που δεν περίμενε. „Έτσι διαπιστώνεις ὀτι τελικά δεν βρίσκεσαι στο περιθώριο“.

Το αγωνιστικό της πνεύμα δραστηριοποιήθηκε πάλι σύντομα, όπως λ.χ. όταν έλαβε το πλάνο θεραπείας σε Κέντρο Αποκατάστασης. Σκέφθηκε να κάνει μια διάλεξη για τους βαρειά ανάπηρους. Αμέσως ήλθε σε επαφή με την αρμόδια κυρία και την ενημέρωσε για το τι σκέπτεται να κάνει. „Της είπα ότι χειρουργήθηκα τρεις φορές και μπορώ να κινήσω όλα τα μέλη του σώματός μου“.

Μετά από δύο μήνες της επετράπη να πάει στι σπίτι της. Όμως την εποχή αυτή άλλαξαν μερκά πράγματα γι΄αυτή. „Ο κορυφαίος στόχος μου ήταν να αποκτήσω και πάλι την υγεία μου, επειδή είμαι ένας κοινωνικά ζυμωμένος άνθρωπος και ήθελα να κάνω ακόμη πολλά, κυρίως ως Δημοτική Σύμβουλος και φυσικά για το σύλλογό μου“.

Η ιπποθεραπεία την έφερε ενώπιον πολλών νέων προκλήσεων, λέγει χαμογελαστά. Την εποχή αυτή έχουν 6 παιδιά και υπάρχουν ακόμη ελεύθερες θέσεις. Δύο θεραπευτές και 20 βοηθοί που εναλλάσσονται, φροντίζουν για τη θεραπευτική ιππασία που λαμβάνει χώρα στη Taufkirchner Reithalle in Hilpoding.Τα δύο άλογα που χρησιμοποιούνται για την ιπποθεραπεία, βρίσκονται σε ειδικό κατάλυμμα στη άλλη άκρη της πόλης.

Για τη μεταφορά τους στο χώρο ιπποθεραπείας είναι απαραίτητο το αυτοκίνητο του συλλόγου, με τις δαπάνες ασφάλειας, βενζίνης και με ακόμη περισσότερα έξοδα. Η χρηματοδότηση γίνεται με τις εισφορές των μελών του συλλόγου, με τη πληρωμή των ωρών θεραπείας που αναλαμβάνουν στο μεγαλύτερο μέρος οι γονείς, αλλά κυρίως με δωρεές.

Αυτό σημαίνει για την κ. Μπαλδεράνου: Ασταμάτητα να κτυπά το ταμπούρλο της διαφήμισης και να αξιοποιεί τις πολλές κοινωνικές σχέσεις της, πράγμα που κατορθώνει με μεγάλη επιτυχία.

Ο σύλλογος υπάρχει από εικοσαετίας, η κ. Μπαλδεράνου είναι από πολλά χρόνια η πρόεδρος και θέλει ευχάριστα να παραμείνει στη θέση αυτή. „Γενικά θέλω να ληφθεί πρόνοια για ανθρώπους με αναπηρία. Μπορεί κάτι πολύ γρήγορα να συμβεί, όπως συνέβει και σε μένα“.

Για το λόγο αυτό είναι γι΄αυτήν αυτονόητο το ότι δραστηριοποιείται ενεργά στη „Διευθύνουσα Ομάδα: Συμμετοχή και Ενσωμάτωση“ του Δήμου.

„Η εθελοντική μου προσφορά και η εργασία μου ως Δημοτική Σύμβουλος με βοήθησαν πολύ στην αρρώστεια μου“, μας επεξηγεί. Εύχομαι να γίνω και πάλι τελείως καλά. Προς το παρόν δεν είμαι ακόμη σε καλή σωματική φόρμα, αλλά αισθάνομαι το ότι κάποιος μου έχει θέσει ένα χαλινάρι και μου είπε ΩΩΩ, όχι τόσο γρήγορα. Αλλά αυτό δεν μπορώ τόσο γρήγορα να το συνειθίσω“.