Ο Θρακικός Σύλλογος Μονάχου στην συνεχή προσπάθεια του για προβολή και διατήρηση της παράδοσης της Θράκης μας, καλεί μέλη και φίλους σε ένα «παραδοσιακό κουρμπάνι».
Οι κυρίες του συλλόγου μας θα ετοιμάσουν για εσάς νόστιμα παραδοσιακά θρακικά εδέσματα και θα υπάρχουν θρακικά προϊόντα προς πώληση.
Σλάιτς και θρακιώτικη μουσική θα φέρουν την αγαπημένη Θράκη κοντά μας. Η είσοδος είναι ελεύθερη!
Λίγα λόγια για το «κουρμπάνι» για τους μη Θρακιώτες.
Το έθιμο αναφέρεται στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Θράκης, περιλαμβανομένων των περιοχών που σήμερα ανήκουν στη Βουλγαρία και την Τουρκία. Το κουρμπάνι γινόταν στην εορτή του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) την οποία τιμούσαν και οι Τούρκοι.
Οι τελευταίοι συσχέτιζαν τον Άγιο Γεώργιο με μουσουλμάνο άγιο που τον ονόμαζαν “Χιδίρ Ελέζ”. Πριν από την εορτή του Αγ. Γεωργίου, οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν τη σφαγή αρνιών. Αναφέρεται ότι από τον σουλτάνο μοιράζονταν την ημέρα του Αγ. Γεωργίου 5.000 αρνιά και από τη μητέρα του σουλτάνου άλλα 1.000.
Την παραμονή της εορτής, τα “κουρμπάνια”, δηλαδή τα ζώα που θα σφάζονταν, οδηγούνταν στα προαύλια των εκκλησιών του Αγίου Γεωργίου. Κολλούσαν κεριά στα κέρατά τους και τα στολίζουν με διάφορους τρόπους. Αυτά “διαβάζονται”, δηλ. ευλογούνταν από τους ιερείς.
Κατά τόπους υπήρχαν διάφορες λεπτομέρειες του τελετουργικού, όπως ο τρόπος διανομής του κρέατος. Σε κάποια χωριά γίνονταν και παλαιστικοί αγώνες (στους οποίους συμμετείχαν και Τούρκοι) και ο νικητής έπαιρνε το κουρμπάνι. Αλλού, από το αίμα του ζώου έβαζαν ένα σημάδι στο μέτωπο ή έκαναν το σύμβολο του σταυρού στο υπέρθυρο.
Οι βοσκοί “διαβάζουν” τα σημάδια στο κόκκαλο της ωμοπλάτης (ωμοπλατοσκοπία) και προλέγουν διάφορα γεγονότα που θα συμβούν. Τα ζώα μπορεί να ευλογηθούν και να σφαχτούν και σε σπίτια.
Γράφει η Ρένα Τσόγκα
