Γερμανική εφημερίδα, με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ευρώπη και την έκτη παγκοσμίως. Αν και στην προμετωπίδα της αναφέρεται ως «ανεξάρτητη και ακομμάτιστη» («unabhängig, überparteilich») υποστηρίζει τα συντηρητικά κόμματα της χώρας. Είναι η ναυαρχίδα του κίτρινου τύπου στη Γερμανία. Ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα Axel Springer AG, που εκδίδει 230 εφημερίδες και περιοδικά σε οκτώ χώρες της Ευρώπης.

Η Bild («Εικόνα» στα γερμανικά) ιδρύθηκε το 1952 στο Αμβούργο από τον Γερμανό δημοσιογράφο και εκδότη Άξελ Σπρίνγκερ (1912-1985). Από το 2008 ή έδρα της μεταφέρθηκε στο Βερολίνο. Το πρώτο φύλο της εφημερίδας κυκλοφόρησε στις 24 Ιουνίου 1952 σε 500.000 αντίτυπα και γρήγορα κατέκτησε την πρώτη θέση από πλευράς κυκλοφορίας όχι μόνο μεταξύ των εφημερίδων της Γερμανίας, αλλά και της Ευρώπης. Τη δεκαετία του ’80 πουλούσε πάνω από 5 εκατομμύρια φύλλα την ημέρα, σήμερα η κυκλοφορίας της κυμαίνεται γύρω στα 3,5 εκατομμύρια φύλλα ημερησίως.

Το πρότυπο του Σπρίνγκερ ήταν το βρετανικό ταμπλόιντ Daily Mirror, αν και το σχήμα της Bild είναι μεγάλο και προσιδιάζει σε αυτό σοβαρής εφημερίδας. Στις σελίδες της κυριαρχεί το κουτσομπολιό, το αίμα, το σπέρμα, η εμπρηστική γλώσσα και η πολιτική ανάλυση.

Οι προκλητικοί τίτλοι και οι κατασκευασμένες «ειδήσεις» είναι συχνό φαινόμενο. Σήμα κατατεθέν για 28 χρόνια, η φωτογραφία με τη γυμνόστηθη καλλονή στην πρώτη σελίδα. Όμως, από τις 9 Μαρτίου 2012, η τόσο δημοφιλής ρουμπρίκα πέρασε στις μέσα σελίδες.

Από το πρώτο της φύλλο, η Bild ανήκε στο συντηρητικό και εθνικιστικό εκδοτικό στρατόπεδο της Γερμανίας. Η Ανατολική Γερμανία απεκαλείτο «Σοβιετική Κατεχόμενη Ζώνη» μέχρι την πτώση του Τείχους το 1989, οπότε η εφημερίδα υιοθέτησε μια πιο ήπια και κεντρώα στάση.

Η κυριακάτικη έκδοση της «Bild am Sontag», με ξεχωριστό δημοσιογραφικό επιτελείο από την καθημερινή Bild, είναι λιγότερο συντηρητική και μάλιστα στις εκλογές του 1998 υποστήριξε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και τον υποψήφιό του για την καγκελαρία Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Η Bild ασκεί μεγάλη επιρροή στα πολιτικά πράγματα της Γερμανίας και είναι το αναγκαίο κακό για την πολιτική τάξη της χώρας. Το αναγνωστικό της κοινό αποτελείται κυρίως από υπαλλήλους και εξειδικευμένους εργάτες μεσαίου εισοδήματος και μέτριας έως χαμηλής μόρφωσης.

Σχετικά

Τη δεκαετία του ’60 η Bild έστρεψε την κοινή γνώμη της Γερμανίας κατά του ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος και κατηγορήθηκε για τη διαμόρφωση του κλίματος που οδήγησε στην απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη των φοιτητών Ρούντι Ντούτσκε (1940-1979) το 1968. Το σύνθημα που κυριαρχούσε στους αριστερούς φοιτητές ήταν «Bild hat mitgeschossen!» («Η Bild τον σκότωσε»).
Κατά την κορύφωση της αριστερής τρομοκρατίας στη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του ’70, η Bild υιοθέτησε σκληρή θέση, που συνεισέφερε στο κλίμα φόβου και υποψίας που κυριάρχησε τη γερμανική κοινωνία.
To μυθιστόρημα του νομπελίστα συγγραφέα Χάινριχ Μπελ «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» («Die verlorene Ehre der Katharina Blum»), που κυκλοφόρησε το 1974 και η ομώνυμη ταινία του 1975, που σκηνοθέτησε ο Φόλκερ Σλέντορφ, παραπέμπουν στις αντιδεοντολογικές δημοσιογραφικές πρακτικές της Bild. Ο Μπελ (1917-1985) είχε δηλώσει στις αρχές της δεκαετίας του ’70: «Η Bild δεν είναι κρυπτοφασιστική πλέον, ούτε φασιστοειδής, αλλά ο απόλυτος φασισμός, η πρόκληση, τα ψέμματα και η βρωμιά».
Ο γνωστός δημοσιογράφος – ερευνητής Γκίντερ Βάλραφ δούλεψε για τέσσερις μήνες στην Bild, με το ψευδώνυμο Χανς Έσερ. Τις εμπειρίες του αποτύπωσε στα βιβλία του «Der Aufmacher» («Κύριο Άρθρο») και «Zeugen der Anklage» («Μαρτυρίες για την Δίωξη»). Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του «Αποκαλύψεις: Κείμενα ενός ανεπιθύμητου δημοσιογράφου» («Εnthüllungen»), με αποσπάσματα από τα δύο βιβλία του.
Ένα από τα δημοφιλέστερα ιστολόγια στη Γερμανία, το BILDblog (www.bildblog.de), είναι ταγμένο στην αποκάλυψη των ατοπημάτων και των κατασκευασμένων «ειδήσεων» της Bild.

Πηγή: sansimer.gr