Η Παγκόσμια Ημέρα Γάμου, η οποία γιορτάζεται κάθε δεύτερη Κυριακή του Φεβρουαρίου, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστή και στη χώρα μας.
Η ιδέα για τον εορτασμό του γάμου να ξεκίνησε από το Μπατόν Ρουζ της Λουϊζιάνας το 1981, όταν ένα ζευγάρι πρότεινε στο Δήμαρχο, τον Κυβερνήτη και τον τοπικό Επίσκοπο, να κηρύξουν την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ως Ημέρα του Γάμου.
Η ιδέα άρεσε και από το 1983 , όπως διαβάζουμε στο sansimera.gr απέκτησε την αυτοτέλειά της και γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Φεβρουαρίου. Μάλιστα το 1993 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ ευλόγησε την Παγκόσμια Ημέρα του Γάμου.
Ο γάμος είναι ένας ζωτικός θεσμός για την κοινωνία. Δεν είναι μόνο η επισημοποίηση μιας σχέσης μεταξύ ενός ζευγαριού αλλά η συνύπαρξη δύο ανθρώπων στα καλά και στα κακά, στα εύκολα και τα δύσκολα.
Η ακολουθία του γάμου
Η ακολουθία του Γάμου αποτελείται από δύο μέρη, που παλιά τελούνταν χωριστά αλλά σήμερα τελούνται το ένα μετά το άλλο: το πρώτο είναι η ‘’Ακολουθία του Αρραβώνος’’ και ακολουθεί η ‘’Ακολουθία της Στέψης’’ που αποτελεί το κυρίως μυστήριο. Στην ακολουθία του Αρραβώνος η κύρια τελετή είναι η ευλογία και η ανταλλαγή των δακτυλίων.
Το δεύτερο μέρος της ακολουθίας, σύμφωνα με το el.wikipedia.org κορυφώνεται στην τελετή της στέψης: αυτό το εξωτερικό και ορατό σημείο δηλώνει την ειδική χάρη που το ζευγάρι λαμβάνει από το Άγιο Πνεύμα.
Τα στέφανα είναι στέφανα χαράς και μαρτυρίου επειδή κάθε αληθινός γάμος προϋποθέτει την αυτοθυσία και των δύο. Στο τέλος της ακολουθίας οι νεόνυμφοι πίνουν κρασί από το ίδιο ποτήρι, πράγμα που ανακαλεί στη μνήμη μας το θαύμα στο γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας.
Αυτό το κοινό ποτήρι συμβολίζει το γεγονός πως από δω και στο εξής θα μοιράζονται μια κοινή ζωή.
Αρχαϊκοί χρόνοι
Η γυναίκα στους Αρχαϊκούς χρόνους για να παντρευτεί έπρεπε να βρίσκεται στην εφηβική ηλικία. Αφού γίνονταν γνωστή η βούληση του πατέρα να παντρέψει την κόρη του, έρχονταν οι υποψήφιοι γαμπροί στο σπίτι της νύφης κομίζοντας δώρα στη νύφη και στον πατέρα της. Φιλοξενούνταν και συμμετείχαν σε γεύμα.
Επρόκειτο για μια πρώτη φάση γνωριμίας και συναγωνισμού μεταξύ των υποψήφιων γαμπρών. Όταν ο πατέρας επέλεγε τον μελλοντικό γαμπρό του, ο τελευταίος έδιδε δώρα στον πεθερό του. Κι ο πεθερός έδινε προίκα, τα ‘’μείλια’’.
Πραγματοποιείτο ένα συμπόσιο πριν την μεταφορά της νύφης από το πατρικό της στο σπίτι του συζύγου της, συμπόσιο που ονομαζόταν ‘’ειλαπίνη’’.
Η μεταφορά της νύφης στη νέα εστία της γινόταν με άρμα και τιμητική συνοδεία, τουλάχιστον στις πλούσιες οικογένειες. Για τη μεταφορά της νύφης επιλέγονταν ιδιαίτερα ευνοϊκές ημέρες του μήνα, ο Ησίοδος συμβουλεύει να γίνονται την τέταρτη αυτού.
Σήμερα, πολλά ζευγάρια επιλέγουν το πώς θα παντρευτούν ανάλογα με τα πιστεύω τους, τις πεποιθήσεις, την οικονομική τους κατάσταση.
Όλα όμως φροντίζουν να απαθανατίσουν τη στιγμή καθώς είναι μία από τις σημαντικότερες της ζωής τους.
