Μόναχο: Όλο και περισσότεροι κάτοικοι υποβάλλουν αίτηση για κοινωνική στέγαση

Το κράτος επιδοτεί την κοινωνική στέγαση με δισεκατομμύρια – αλλά αυτό ελάχιστα αλλάζει την έλλειψη οικονομικά προσιτής στέγασης για τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Στο Μόναχο, η δυσπραγία της κρατικής πρωτεύουσας, η οποία έχει γίνει σχεδόν απλησίαστη για τους χαμηλόμισθους, αυξάνεται.

Παρά όλες τις ενέργειες για την κατασκευή κατοικιών, δεν διαφαίνεται τέλος στην έλλειψη κατοικιών για τα χαμηλά και κανονικά εισοδήματα. Στο Μόναχο, το πρόβλημα επιδεινώνεται παρά την πανδημία και την επιβράδυνση της μετανάστευσης.

Το Γραφείο Στέγασης και Μετανάστευσης στην πρωτεύουσα του κρατιδίου έχει καταγράψει μια μέση μηνιαία αύξηση περίπου 800 αιτήσεων για επιδοτούμενο διαμέρισμα από τον Ιούλιο του 2020, όπως ανακοίνωσε το Τμήμα Κοινωνικής Πρόνοιας του Μονάχου σε απάντηση σε σχετικό ερώτημα. “Μέχρι το τέλος του 2021, προβλέπονται πάνω από 40.000 αιτήσεις”, δήλωσε εκπρόσωπος.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν και τόσα πολλά νοικοκυριά στη λίστα αναμονής. “Επί του παρόντος, λίγο λιγότερα από 15.000 νοικοκυριά είναι εγγεγραμμένα, πράγμα που σημαίνει ότι και δικαιούνται”, εξήγησε ο εκπρόσωπος του τμήματος κοινωνικής πρόνοιας. Αλλά ακόμη και αυτό είναι πάρα πολύ σε σύγκριση με το τι είναι διαθέσιμο: “Ανάλογα με το μέγεθος του νοικοκυριού σας, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες ή ακόμη και αρκετά χρόνια μέχρι να βρεθεί διαμέρισμα”, αναφέρει η δημοτική αρχή του Μονάχου στην ιστοσελίδα του δημαρχείου, βάζοντας φρένο στις όποιες ελπίδες.

Υπάρχουν δύο λόγοι για τη διαφορά μεταξύ των αιτήσεων και των εγγεγραμμένων νοικοκυριών: Σύμφωνα με την αρχή, στις αιτήσεις προσμετρώνται τόσο οι αρχικές όσο και οι μεταγενέστερες αιτήσεις και, επιπλέον, πολλές αιτήσεις απορρίπτονται επειδή οι ενδιαφερόμενοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Στην πλειονότητα αυτών των περιπτώσεων, το εισόδημα είναι πολύ υψηλό για κοινωνική στέγαση. Ο εκπρόσωπος ανέφερε ότι το ποσοστό των απορριπτόμενων αιτήσεων υπερβαίνει το ένα πέμπτο – 22%.

Το Μόναχο δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Η Νυρεμβέργη αντιμετωπίζει ένα παρόμοιο μεγάλο πρόβλημα, λαμβάνοντας υπόψη τον πολύ μικρότερο πληθυσμό της: Στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βαυαρίας, 6.500 επιλέξιμα νοικοκυριά περιμένουν για κοινωνική στέγαση, σύμφωνα με τη διοίκηση της πόλης. Ακόμη και στις μικρές πόλεις οι λίστες αναμονής είναι μεγάλες.

Σύμφωνα με στοιχεία της βαυαρικής ένωσης κατοικιών vdw από τον Ιούλιο, για παράδειγμα, 250 νοικοκυριά ήταν εγγεγραμμένα στην Stadtbau Dachau και 630 στο Straubing.

Τα στοιχεία αυτά αντικατοπτρίζουν ένα εθνικό πρόβλημα. Ο αριθμός των μονάδων κοινωνικής στέγασης συρρικνώνεται από χρόνο σε χρόνο. “Τα κονδύλια για την προώθηση της κοινωνικής στέγασης πρέπει επειγόντως να αυξηθούν σε τουλάχιστον τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως σε εθνικό επίπεδο”, λέει ο Axel Gedaschko, πρόεδρος των γερμανικών στεγαστικών εταιρειών GdW, στο Βερολίνο.

“Από αυτά, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι κυβερνήσεις των κρατιδίων πρέπει να συγχρηματοδοτήσουν από δύο δισεκατομμύρια ευρώ.” Η GdW και οι κρατικές ενώσεις της συγκεντρώνουν κυρίως στεγαστικούς συνεταιρισμούς και δημοτικές εταιρείες που προσφέρουν οικονομικά προσιτή στέγαση.

Επί του παρόντος, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει προβλέψει ένα δισεκατομμύριο ετησίως για την προώθηση της στέγασης μέχρι το 2024, καθώς και ένα ακόμη δισεκατομμύριο για την προστασία του κλίματος το 2022, σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών.

Το 1990, υπήρχαν ακόμη περίπου τρία εκατομμύρια κοινωνικές κατοικίες στη Γερμανία, το 2010 υπήρχαν 1,6 εκατομμύρια, ενώ στο τέλος του περασμένου έτους μόνο 1,1 εκατομμύρια. Ο στόχος του μεγάλου συνασπισμού για την προεκλογική περίοδο που φτάνει στο τέλος της ήταν η κατασκευή 100.000 νέων κοινωνικών κατοικιών. Το CDU/CSU και το SPD το ξεπέρασαν ακόμη και αυτό – και παρόλα αυτά υπήρξε πτώση.

Από το 2016 έως το 2019, κατασκευάστηκαν περισσότερα από 103.000 επιδοτούμενα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών.

Ταυτόχρονα, όμως, περισσότερες από 112.000 κοινωνικές κατοικίες τώρα ενοικιάζονται στην ελεύθερη αγορά κατοικίας. Τα στοιχεία για το 2020 δεν έχουν ακόμη συμπεριληφθεί στη φετινή ομοσπονδιακή έκθεση για την αγορά ακινήτων, αλλά σύμφωνα με τα κρατικά στοιχεία που επικαλείται το υπουργείο, υπήρξε περαιτέρω καθαρή απώλεια 26.339 μονάδων κοινωνικής στέγασης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της GdW, δεν θα χρειαστούν 100.000 νέες κοινωνικές κατοικίες σε τέσσερα χρόνια, αλλά 320.000.

Από το 2006, τα ομόσπονδα κρατίδια είναι υπεύθυνα για την κατασκευή κοινωνικών κατοικιών- η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καταβάλλει μόνο επιδοτήσεις. Στη Βαυαρία, σύμφωνα με τα στοιχεία του vdw, η μείωση ήταν συγκριτικά μέτρια, με μείον 20.000 μονάδες κοινωνικής στέγασης σε επίπεδο κρατιδίου από το 2012, επειδή η κυβέρνηση του κρατιδίου συμπληρώνει τα ομοσπονδιακά κονδύλια με σημαντικά ποσά δικών της χρημάτων.

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν το κάνουν αυτό όλες οι κρατικές κυβερνήσεις. Στο Βερολίνο, για παράδειγμα, ο αριθμός των επιδοτούμενων ενοικιαζομένων διαμερισμάτων έχει συρρικνωθεί κατά πάνω από 57.000 σε περίπου 95.000 μέσα σε μια δεκαετία – μια μείωση υπερδιπλάσια σε σχέση με τη Βαυαρία, παρόλο που το κρατίδιο έχει πάνω από τρεις φορές περισσότερους κατοίκους από την ομοσπονδιακή πρωτεύουσα.