Όταν ήθελε να γράψει τη διδακτορική της διατριβή, λέει η Δρ. Eiman Tahir, ήταν σχεδόν αδύνατο να βρει κάποιον επιβλέποντα καθηγητή. Επειδή δεν υπήρχε κανείς που να γνωρίζει κάτι για το θέμα της.
“Ωστόσο, ακόμη και τότε υπήρχαν πολλές περιπτώσεις γυναικείας Κλειτοριδεκτομής στη Γερμανία”, λέει. “Αλλά οι γυναίκες που επηρεάζονται, απλώς δεν είναι ορατές στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων”.
Πριν από είκοσι χρόνια. Όμως το πρόβλημα παραμένει. Καθημερινά, αντιμετωπίζει ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Η Eiman Tahir αγωνίζεται εναντίον του – και έλαβε το βραβείο “Münchner Lichtblicke” το 2019, το απόγευμα της Δευτέρας τιμήθηκε για άλλη μια φορά γι’ αυτό από τον πρώην δήμαρχο Christian Ude.
Η Δρ. Eiman Tahir είναι γυναικολόγος και ειδική στον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Καθημερινά έχει να κάνει με γυναίκες στις οποίες έχει αφαιρεθεί η κλειτορίδα ή τα χείλη των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Μια παλιά παράδοση σε πολλές χώρες – και μια πρακτική που απειλεί τη ζωή των γυναικών που επηρεάζονται από αυτό. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου το 26% των γυναικών που έχουν πέσει θύματα Κλειτοριδεκτομής των γεννητικών οργάνων πεθαίνουν ως αποτέλεσμα του ακρωτηριασμού.
Παγκοσμίως, περίπου 200 εκατομμύρια γυναίκες πλήττονται από ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων. Στη Γερμανία, ο αριθμός των πληγέντων εκτιμάται σε σχεδόν 67.000. Τουλάχιστον μία από αυτές τις γυναίκες έρχεται καθημερινά στο ιατρείο της Δρ. Tahir.
“Συχνά οι γυναίκες στέλνονται σε μένα από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης και Προσφύγων”, λέει η Tahir. Όπως μία οικογένεια που ήρθε την περασμένη εβδομάδα με τέσσερα κοριτσάκια.
Οι δύο μεγαλύτερες αδελφές είχαν κάνει Κλειτοριδεκτομή, ήταν μόλις δέκα και δώδεκα ετών. Η μητέρα είχε καταφύγει στη Γερμανία πριν από αρκετά χρόνια. Ήταν κατά του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, αλλά δεν είχε τρόπο να τον αποτρέψει στην πατρίδα της.
Η εξουσία λήψης αποφάσεων βρισκόταν στην πεθερά της. Μόλις έφτασε στη Γερμανία, η μητέρα είχε υποβάλει αίτηση οικογενειακής επανένωσης, η οποία έγινε δεκτή εγκαίρως για να γλιτώσει την Κλειτοριδεκτομή των δύο μικρότερων κοριτσιών της.
Εν τω μεταξύ, η Κλειτοριδεκτομή έχει αναγνωριστεί ως λόγος χορήγησης ασύλου
“Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης έστειλε την οικογένεια σε μένα επειδή ήθελε ένα πιστοποιητικό σχετικά με το αν τα κορίτσια κινδύνευαν από Κλειτοριδεκτομή”, εξηγεί η Δρ. Tahir. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κλειτοριδεκτομή αναγνωρίζεται πλέον ως λόγος ασύλου στη Γερμανία.
Όταν η Tahir έγραψε τη διδακτορική της διατριβή, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. “Αφού τελείωσα, έδωσα τη διατριβή σε μια οικογένεια, η οποία την κατέθεσε ως έγγραφο στο δικαστήριο”, λέει.
Τα κορίτσια της οικογένειας κινδύνευαν από ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων στη χώρα τους και χρειάζονταν τη διδακτορική διατριβή ως αποδεικτικό στοιχείο – για να αποδείξουν την ύπαρξη της πρακτικής αυτής στο δικαστήριο. Η οικογένεια έτυχε ανοχής.
Έτσι, το γεγονός ότι η απειλή του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων αναγνωρίζεται πλέον ως λόγος χορήγησης ασύλου αποτελεί πρόοδο, έστω και μικρή.
Τα εμπόδια για την παροχή ασύλου είναι ωστόσο μεγάλα
Ωστόσο, οργανώσεις όπως η Proasyl επικρίνουν ότι τα εμπόδια για την πραγματική χορήγηση ασύλου είναι πολύ υψηλά για τις ενδιαφερόμενες γυναίκες.
Και από άλλες απόψεις, το τραύμα που υφίστανται οι ασθενείς τους δεν αναγνωρίζεται επαρκώς από τους ασφαλιστές υγείας. Σύμφωνα με τη Δρ. Tahir, αυτό απειλεί πλέον την ύπαρξή της.
Σύμφωνα με την αρχή της κατ’ αποκοπήν αποζημίωσης, όλες οι θεραπείες αποζημιώνονται εξίσου. Δεν έχει σημασία το πόσο καιρό θα χρειαστούν.
Όμως η γυναικολογική θεραπεία μιας τραυματισμένης γυναίκας που έχει πέσει θύμα ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων διαρκεί περισσότερο από τον μέσο όρο. Η Δρ. Tahir εργάζεται περισσότερες ώρες για τα χρήματα.
Η ασφαλιστική εταιρεία κατηγορεί την γιατρό για αναποτελεσματικότητα
Πριν από λίγους μήνες, έλαβε μια διεκδίκηση από την ασφαλιστική εταιρεία υγείας εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Καλείται να πληρώσει 130.000 ευρώ επειδή θεραπεύει “αντιοικονομικά”.
Ελπίζει τώρα ότι μπορεί να διεκδικήσει απαλλαγή. “Διαφορετικά θα πρέπει να κλείσω το ιατρείο μου”, λέει, “και τότε χιλιάδες γυναίκες θα μείνουν χωρίς τη θεραπεία που χρειάζονται”.
