Μια απόφαση του Βερολίνου το καθιστά εφικτό: πολλές νέες ανεμογεννήτριες πρέπει τώρα να κατασκευαστούν στην πρωτεύουσα του κρατιδίου και στην τριγύρω περιοχή. Αλλά δεν είναι όλοι ενθουσιασμένοι με αυτό το σχέδιο.
Πρόκειται για μια έντονη συζήτηση που τώρα είναι πιθανό να αναζωπυρωθεί: 400 νέες ανεμογεννήτριες πρόκειται να κατασκευαστούν στο Μόναχο και στα περίχωρα τα επόμενα χρόνια – αυτό επιβάλλει μια απόφαση της γερμανικής βουλής.
Ο λόγος είναι ο λεγόμενος νόμος “Wind-an-Land-Gesetz” του ομοσπονδιακού υπουργού Οικονομίας Robert Habeck, το οποίο πρόκειται να τεθεί σε ισχύ στις αρχές του 2023.
Προβλέπει ότι μέχρι το τέλος του 2026 ένα πλήρες 1,2% της έκτασης του κρατιδίου θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για αιολική ενέργεια, και μέχρι το τέλος του 2032 ακόμη και το 1,8% – συμπεριλαμβανομένου του Μονάχου και των περιχώρων!
Πρόκειται να κατασκευαστούν 99 τετραγωνικά χιλιόμετρα αιολικών πάρκων
Η Ένωση Περιφερειακού Σχεδιασμού του Μονάχου (RPV) εξηγεί τι σημαίνει αυτό. Είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό περιοχών για αιολική ενέργεια: Εάν οι στόχοι του νέου νόμου εφαρμοστούν στην περιοχή του Μονάχου, θα πρέπει να καθοριστούν 99 τετραγωνικά χιλιόμετρα για την αιολική ενέργεια (σε ποσοστό 1,8% της έκτασης).
“Η ταχύτητα του ανέμου είναι τόσο μεγάλη σε ολόκληρη την περιοχή που ουσιαστικά όλες οι περιοχές είναι επιλέξιμες “, γράφει η ένωση σχεδιασμού.
Αυτό σημαίνει επίσης τέλος στον κανόνα 10-H, ο οποίος στη Βαυαρία προβλέπει μια ιδιαίτερα μεγάλη ελάχιστη απόσταση από κατοικημένες περιοχές.
“Τα ομόσπονδα κρατίδια μπορούν να ορίσουν το πολύ μια απόσταση 1.000 μέτρων – αλλά μόνο εάν αυτό ανταποκρίνεται και στους ομοσπονδιακούς στόχους χρήσης γης”, γράφει η RVP.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας του Μονάχου πρέπει να επανεξετάσουν τα σχέδιά τους
Ακόμη και η εταιρεία κοινής ωφέλειας του Μονάχου, η οποία είχε δηλώσει ότι δεν θα ανεγείρει άλλες ανεμογεννήτριες στην πόλη, θα πρέπει τώρα να αλλάξει τον προγραμματισμό της: Οι βιομηχανικές περιοχές και τα δάση δεν αποτελούν πλέον ταμπού για τις ανεμογεννήτριες και φαίνεται απίθανο οι νέες ανεμογεννήτριες να κατασκευαστούν μόνο στην ενδοχώρα του Μονάχου.
Τι λένε οι πολιτικοί; Η αντιδήμαρχος του Μονάχου Katrin Habenschaden δηλώνει ικανοποιημένη: “Χαιρετίζω τα σχέδια, διότι δεν είναι μόνο σωστά από την άποψη της πολιτικής για το κλίμα, αλλά θα καταστήσουν επίσης την περιοχή του Μονάχου οικονομικά πιο ανεξάρτητη και ισχυρότερη”, δήλωσε η Habenschaden.
“Στο Μόναχο, βλέπω τεράστιες δυνατότητες, ιδίως στα φωτοβολταϊκά, τα οποία και θα προωθήσουμε. Κάθε ανεμογεννήτρια και φωτοβολταϊκό σύστημα συμβάλλει στη μείωση της εξάρτησής μας από τα ακριβά και κλιματικά επιβλαβή ορυκτά καύσιμα. Μαζί με τη γύρω περιοχή, θα υλοποιήσουμε δυναμικά την ενεργειακή στροφή”.
Ο δήμαρχος του Erding, Max Gotz, τάσσεται υπέρ της κατάργησης του κανόνα 10-H και, όταν ρωτήθηκε από την εφημερίδα AZ, δήλωσε ότι θα μπορούσε κάλλιστα να φανταστεί την κατασκευή ανεμογεννητριών γύρω από τις βιομηχανικές περιοχές.
Ο περιφερειάρχης του Μονάχου, Christoph Göbel, δηλώνει ότι είναι “πολύ νωρίς για να κάνουμε πρόβλεψη σχετικά με το πόσες ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να κατασκευαστούν στην περιοχή του Μονάχου”, αλλά θεωρεί την πρωτοβουλία θετική.
Κριτική προέρχεται από τον Stefan Frey, περιφερειάρχη του Starnberg, αλλά όχι λόγω των ανεμογεννητριών: Πιστεύει ότι η συζήτηση για τις αποστάσεις χάνει το νόημα: “Αυτό που εμποδίζει την επέκταση της αιολικής ενέργειας είναι οι διαφορετικές γραφειοκρατικές απαιτήσεις: η νομοθεσία για την προστασία της φύσης, αλλά και άλλοι αμέτρητοι κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται”.
Δεν το βλέπουν ωστόσο όλοι έτσι: το CSU συμφώνησε πρόσφατα να χαλαρώσει λίγο τον κανόνα 10-H, αλλά απέχει ακόμα πολύ από τους φιλόδοξους στόχους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Ο βουλευτής Markus Blume ξεκαθάρισε τη γνώμη του εδώ και μήνες: “Πρέπει να επιταχύνουμε την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά μαζί με τον πληθυσμό και όχι εναντίον του”. Η συνάδελφός του στο CSU Kerstin Schreyer από το Unterhaching έχει παρόμοια άποψη.
Τουλάχιστον η RPV βλέπει την κατάσταση διαφορετικά: Πρέπει “να ξεκινήσουμε αμέσως με τις προκαταρκτικές εργασίες”.
