Αυτισμός: Ένας όρος που τον ακούμε όλο και πιο συχνά στην σημερινή σύγχρονη κοινωνία. Τον ακούμε, όμως οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι σημαίνει. Ο αυτισμός είναι ένας όρος που σχετίζεται με διαταραχές που εκδηλώνονται με διάφορες μορφές σε διαφορετικά άτομα.
Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι οι διαταραχές που σχετίζονται με τον αυτισμό εμπεριέχουν ένα μεγάλο φάσμα καταστάσεων. Νευροψυχιατρικές καταστάσεις που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία, με απλά λόγια ο αυτισμός είναι μια ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή που εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και αισθάνονται.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην επικοινωνία, την συμπεριφορά και γενικά στις κοινωνικές σχέσεις, επίσης έχουν δυσκολία στην εκμάθηση γλώσσας και την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και αυτό φυσικά δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.
Παρά το γεγονός ότι ο αυτισμός είναι δύσκολο να διαγνωστεί πριν την ηλικία των δυο ετών τα συμπτώματα του συχνά εμφανίζονται όταν το παιδί είναι 12-18 μηνών. Εάν καταφέρουμε και τα εντοπίσουμε στην βρεφική ηλικία τότε η εντατική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην πλήρη αποκατάσταση της εγκεφαλικής λειτουργίας και το παιδί να ιαθεί πλήρως. Αν λοιπόν είμαστε υποψιασμένοι και ξέρουμε τι να αναζητήσουμε στην συμπεριφορά του παιδιού μπορούμε να εντοπίσουμε τα σημάδια.
Πρώτο και πολύ βασικό σημάδι είναι η βλεμματική επαφή (π.χ. Δεν κοιτά την μητέρα του όταν αυτή του μιλάει η το ταΐζει). Δεν ανταποκρίνεται στο χαμόγελο η στον ήχο μιας γνώριμης φωνής. Δεν δείχνει ,δε χαιρετάει , δεν ακολουθεί αυτό που του δείχνουμε. Δεν κάνει θορύβους για να τραβήξει την προσοχή μας, δεν σηκώνει τα χέρια για αγκαλιά ,δεν μας προκαλεί για οτιδήποτε, δεν ακολουθεί οπτικά αντικείμενα. Αργότερα ακολουθεί μια αυστηρή ρουτίνα.
Έχει δυσκολίες προσαρμογής σε αλλαγές στο πρόγραμμα του ή στο περιβάλλον. Βάζει στην σειρά πράγματα η τα ταχτοποιεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο μέρος ενός αντικειμένου ή επαναλαμβάνει στερεότυπες κινήσεις.
Αν υποψιαστούμε ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει με το παιδί μας θα πρέπει να απευθυνθούμε χωρίς φόβο και προκαταλήψεις σε παιδοψυχίατρο. Βέβαια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ,να μη μας δοθεί γραπτή διάγνωση αυτισμού ,γιατί συνήθως οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων την αποφεύγουν.
Όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε το εξής. Οτιδήποτε και αν συμβαίνει στο παιδί μας, οποιαδήποτε θεραπεία και αν θα πρέπει να γίνει (λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ειδική παιδαγωγός), αυτοί που θα συμβάλλουμε τα μέγιστα στην αποκατάσταση του, είμαστε εμείς οι ίδιοι οι γονείς με την καθοδήγηση φυσικά των ειδικών.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να αφιερώσουμε στο παιδί μας πολύ δημιουργικό χρόνο, να ασχοληθούμε πολύ μαζί του ακολουθώντας –ξαναλέω- οδηγίες γιατί οι 5-6 ώρες την εβδομάδα που θα ασχοληθούν οι ειδικοί μαζί του, είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Έχω απτά παραδείγματα παιδιών και με σοβαρό αυτισμό και με ελαφρύτερης μορφής (Αsperger) τα οποία με εντατική θεραπεία και άπειρη αγάπη, δουλειά, υπομονή και επιμονή των γονέων τους, στην εφηβεία τους πια, ζουν σχεδόν μια «φυσιολογική» ζωή πηγαίνουν στο σχολείο και, πιστέψτε με, δεν ξεχωρίζουν καθόλου από τα υπόλοιπα «φυσιολογικά » παιδιά.
Τα συστατικά της θεραπείας είναι αρχικά η παραδοχή του προβλήματος-το ήμισυ του παντός-,η προσωπική εντατική ενασχόληση με το παιδί πολλή αγάπη και υπομονή και πίστη στις δυνατότητες του παιδιού μας. Γιατί όπως και να είναι δεν παύει ποτέ να είναι ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, το προσωπικό θαύμα μας!!
“Όλα τα κομμάτια μαζί”
Μια ταινία της Μαίρης Καριωτάκη, σε σκηνοθεσία Ρένας Σκουρογιάννη με θέμα τον αυτισμό. Περίληψη: Μια παρέα, μια καφετέρια, μια φλυτζάνια, χίλια κομμάτια.. Η ταινία αποτελεί ένα στιγμιότυπο από την καθημερινότητα του Βασίλη, ενός φοιτητή που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού και παλεύει με τις φοβίες και τις εμμονές του. Παλεύει,να σταθεί σε μια κοινωνία που δεν χαρίζεται στην διαφορετικότητα. Δίπλα του, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, οι φίλοι του. Τα υπόλοιπα κομμάτια του πάζλ.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=32yDLNFWFnY”]
