Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που η Κάτριν Κοχ κατάφερε επί τέλους να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Έστησε με πολλή αγάπη το καφέ Κρόπκα στην συνοικία Hohenluft του Αμβούργου.
Είναι μικρό,αλλά διακοσμημένο με απαλά σκούρα χρώματα καφέ που προσφέρει συνήθως και πιάτα κυρίως για χορτοφάγους. “Είχα την αίσθηση ότι το τελευταίο καιρό είχαμε πάρει πολύ πάνω μας και είχαμε σταθερή πελατεία” λέει η Κάτριν.
Και μετά ήρθε ο κορωνοϊός και το καφέ έπρεπε να βάλει λουκέτο. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, η ιδιοκτήτρια έθεσε τις 4μιση μόνιμες θέσεις εργασίας σε καθεστώς μερικής απασχόλησης.
Οικονομικά ακόμη αντέχει, γιατί έχει κάνει τις οικονομίες της αλλά και χάρη στο σύστημα προσφοράς με κουπόνια. “Δεν περίμενα ότι θα είχε τόση επιτυχία” λέει.
Όχι ελεημοσύνη
Πολλές εκατοντάδες τέτοια κουπόνια έχει στο μεταξύ πουλήσει σε ενδιαφερόμενους, μάλιστα σε μια ημέρα πούλησε 200.
Η ιστοσελίδα όπου κάθε ενδιαφερόμενος πελάτης μπορεί να αγοράσει κουπόνια για το καφέ Κόπκα, κι άλλων καταστημάτων εστίασης στη Γερμανία, ονομάζεται paynoweatlater.de.
Οι τιμές κυμαίνονται γύρω στα 10,50 ευρώ αλλά υπάρχουν και με 200 ευρώ. Η ονομασία αποκαλύπτει περί τίνος πρόκειται πρόκειται.
Η ιδέα γι αυτήν την διαδικτυακή πλατφόρμα στηρίζεται στην ακριβώς αντίθετη αρχή του “πρώτα αγοράζω και μετά πληρώνω”.
Ο ενδιαφερόμενος πληρώνει από τώρα για το φαγητό του, που επειδή τα εστιατόρια δεν έχουν ακόμη ανοίξει, θα το γευτεί μερικές εβδομάδες αργότερα, όταν ανοίξει.
“Με υπογραφές ή επιδοκιμασίες δεν μπορεί να πληρώσει κανείς ενοίκιο, αυτό που βοηθά τους εστιάτορες είναι χρήματα” λέει ο Μάλτε Στράιερτ, ο οποίος εκδίδει περιοδικό για γαστρονόμους και διαχειρίζεται την πλατφόρμα μαζί με άλλους γνώστες του κλάδου.
Η ομάδα χρησιμοποίησε τις επαφές της για να προσελκύσει τους πρώτους εστιάτορες. “Και μετά παρατηρήσαμε ότι όλα πήραν τον δρόμο τους”.
Στο μεταξύ έχουν συγκεντρώσει καφέ και εστιατόρια από όλες τις μεγάλες γερμανικές πόλεις. Ο Στάιερτ υποστηρίζει ότι για αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία του εγχειρήματος ήταν σημαντικό να μην θεωρηθεί ότι ζητούν ελεημοσύνη.
“Οι άνθρωποι της εστίασης είναι υπερήφανοι άνθρωποι” τονίζει.
Βέβαια, στο τέλος εξαρτάται από τον κάθε πελάτη να κάνει χρήση του κουπονιού ή εάν θέλει να το δωρίσει σε κάποιον άλλο ή να μην κάνει καθόλου χρήση. Ο ίδιος υπολογίζει ότι περίπου οι μισοί αγοραστές κουπονιών δεν πρόκειται να το χρησιμοποιήσουν.
Έλλειψη ασφάλειας δικαίου
Πλατφόρμες με κουπόνια είναι μια ήδη διαδεδομένη ιδέα κατά της κορωνοκρίσης, για τη στήριξη επιχειρήσεων που το έχουν ανάγκη. Πολλές από αυτές είναι τοπικές ή περιφερειακές, αλλά δεν έχουν συγκεκριμένο επιχειρηματικό προσανατολισμό.
Για παράδειγμα, υπάρχει το From OWL with love, από την περιοχή Ostwestfalen της Ρηνανίας-Βεστφαλίας ή το Kopf über Wasser, πρωτοβουλία ενός μαθητή από το Ρόστοκ.
Το κοινό πρόβλημα με αυτές τις πλατφόρμες είναι η έλλειψη ασφάλειας δικαίου.
Διότι σε περίπτωση που το μαγαζί παρά κάποια μέτρα χαλάρωσης οδηγηθεί σε πτώχευση, δεν υπάρχει κανείς που θα επιστρέψει τα χρήματα ή θα ανταλλάξει τα κουπόνια.
Άρα, κάποιο ρίσκο υπάρχει για τους πελάτες.
Οι περιορισμένες δυνατότητες ενός τέτοιου συστήματος βοήθειας με κουπόνια, είναι σαφές όμως και στην Κάτριν Κοχ.
Το καφέ της μπορεί να αντέξει κλειστό ακόμη για λίγο καιρό, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του κανονικά, άλλα οικονομικά περιθώρια δεν υπάρχουν. “Αλλά για έναν ακόμη μήνα μπορούμε να αντέξουμε με τα χρήματα από τις πωλήσεις κουπονιών, είναι κάτι που δεν το περίμενα” παραδέχεται.
