Στην πρωτοβουλία της Κομισιόν να συγκαλέσει παγκόσμια διάσκεψη δωρητριών χωρών για τη χρηματοδότηση των ερευνών για το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού αναφέρεται σχόλιο της εφημερίδας του Μονάχου Süddeutsche Zeitung: «Επειδή το να δίνεις είναι καλύτερο από το να παίρνεις δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση για μια διάσκεψη, στην οποία συγκεντρώνονται χρήματα για ένα εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Κι όμως υπάρχουν αντιρρήσεις διότι το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά.
Υποσχέσεις για πολλά δισεκατομμύρια υπάρχουν εδώ και καιρό. Αυτό που λείπει είναι η έλλειψη ενός «πολιτικού νομίσματος», δηλαδή της εμπιστοσύνης.
Η διάσκεψη των δωρητριών χωρών είναι στην πραγματικότητα μια διάσκεψη επωφελούμενων χωρών. Οι συμμετέχοντες θέλουν να μεταφέρουν στο εσωτερικό της χώρας τους τη διαβεβαίωση ότι δεν θα ξεχαστούν όταν το εμβόλιο θα είναι διαθέσιμο. Κάτι τέτοιο όμως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο εξουσίας: ποιος θα το πάρει, σε ποια τιμή, πότε; Ο Ντόναλντ Τραμπ και η κινεζική κυβέρνηση το χρησιμοποιούν ήδη».
Να χαλαρώσουμε τα μέτρα ή να μην τα χαλαρώσουμε
Η δημόσια συζήτηση στη Γερμανία για τη χαλάρωση ή όχι των μέτρων είναι κάτι παραπάνω από έντονη. Κάποια κρατίδια απειλούν να αυτονομηθούν και να ξεφύγουν από τη γραμμή της Άγκελα Μέρκελ που προκρίνει μια πιο αργή χαλάρωση των μέτρων.
Η Stuttgarter Zeitung σχολιάζει: «Αυτό που καλούνται να αποφασίσουν η Άγκελα Μέρκελ και οι πρωθυπουργοί των κρατιδίων είναι να κρατήσουν ισορροπία ανάμεσα στην απαιτούμενη προσοχή και στους υπολογισμένους κινδύνους. Δεν υπάρχει χρυσή τομή. Οι περιφερειακές αντιθέσεις είναι χρήσιμες στο βαθμό όμως που δεν υποκινούνται από προσωπικούς πολιτικούς υπολογισμούς και από κάποιους που θέλουν να παρουσιαστούν σαν αγωνιστές ενός ελεύθερου τρόπου ζωής».
Στον αντίποδα η Braunschweiger Zeitung, η οποία επισημαίνει: «Οι κυβερνώντες στο Βερολίνο και στα κρατίδια να μην έχουν λανθασμένες εντυπώσεις. Οι διαμαρτυρίες κατά των περιορισμών για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού δεν ήταν παρά η αρχή ενός κινήματος. Ολοένα και περισσότεροι Γερμανοί λένε δυνατά αυτό που εδώ και καιρό σκέφτονταν. Οι περιορισμοί είναι υπερβολικοί, η ελευθερία του ατόμου περιορίζεται, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου επίσης».
Για το ίδιο θέμα η Badische Zeitung παρατηρεί: «Η Γερμανία στο δρόμο μιας δικτατορίας, όπως ακούγεται στις διαδηλώσεις και γράφεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Κάτι τέτοιο καταλογίζει πολύ κακές προθέσεις στους κυβερνώντες. Πιστεύει όμως κάποιος σοβαρά ότι οι πολιτικοί σε αυτή τη χώρα θέλουν ξαφνικά να εγκαταστήσουν μια δικτατορία;
Όταν η Καγκελάριος διαβουλεύεται με τους πρωθυπουργούς των κρατιδίων, τότε αυτή η πολύχρωμη ομήγυρις αποτελείται από τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Χριστιανοκοινωνιστές, τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους, το Κόμμα της Αριστεράς, τους Φιλελεύθερους. Ποιος θέλει να εγκαθιδρύσει μια δικτατορία και εναντίον τίνος;»
