Ο Φατιόν και η Ανιέλα από την Αλβανία αναζητούσαν εναγωνίως μια θέση σε παιδικό σταθμό του Βερολίνου για το τέταρτο παιδί τους. Ωστόσο το πρώτο τους αίτημα απορρίφθηκε και κατάφεραν να πάρουν την πολυπόθητη θέση μετά από δύο χρόνια.

Η εύρεση μιας θέσης σε γερμανικό παιδικό σταθμό είναι συχνά μια κουραστική υπόθεση για πολλούς γονείς.

Η Ουλρίκε Γκρόσε από τον Ομοσπονδιακό Σύλλογο Γονέων συμβουλεύει τους γονείς να ξεκινήσουν τη διαδικασία αναζήτησης όσο το δυνατόν νωρίτερα. «Ειδικά σε μεγάλες πόλεις, όπως το Βερολίνο, είναι συχνά δύσκολο να βρεθεί αυτή η θέση» αναφέρει η Ουλ Γκρόσε στο πλαίσιο του νέου πρότζεκτ της DW «Let’s Face it».

Πρόκειται για ένα πρόζεκτ το οποίο ασχολείται με την υποδοχή και την ένταξη των μεταναστών στη γερμανική κοινωνία και πώς εκείνοι βλέπουν τη νέα χώρα εγκαταστασής τους.

Για μια θέση σε παιδικό σταθμό…

Ένα είναι βασικό να γνωρίζουν καταρχήν οι νέοι κυρίως γονείς. Στη Γερμανία υπάρχει κατοχυρωμένη διά νόμου η αξίωση για μια θέση σε παιδικό σταθμό. «Ο εκάστοτε δήμος υποχρεούται να παρέχει θέσεις σε παιδικούς σταθμούς για κάθε παιδί από το πρώτο έτος της ζωής του. Αν αυτό δεν συμβεί, οι γονείς έχουν αξίωση αποζημίωσης» επισημαίνει η Ουλρίκε Γκρόσε.

Η ίδια είναι δικηγόρος και συμβουλεύει τους γονείς εν ανάγκη να μη διστάσουν να προσφύγουν δικαστικά. «Σε τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις παρέχεται στους γονείς νομική βοήθεια».

Από την πλευρά της η Μπεάτε Σόιζινγκ από το Δίκτυο Γονέων με Μεταναστευτικό Υπόβαθρο εξηγεί στη DW ότι ειδικότερα οι μετανάστες γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι δικαιούνται επίσης θέση σε παιδικό σταθμό για τα παιδιά τους, ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν εργάζονται.

Πολλές οικογένειες μεταναστών φροντίζουν τα παιδιά τους στο σπίτι, όταν ο ένας γονέας δεν εργάζεται, σημειώνει η Μπεάτε Σόιζινγκ. Όσο για τον Φατιόν και την Ανιέλα κατάφεραν τελικά να εξασφαλίσουν μια θέση σε παιδικό σταθμό κοντά στη δουλειά τους. Στην περίπτωσή τους την επικοινωνία με τις αρμόδιες αρχές ανέλαβε ο εργοδότης τους.

Σε πολλές πόλεις μάλιστα πέρα από το αίτημα προς τον παιδικό σταθμό, oι γονείς πρέπει να στείλουν και σχετικό αίτημα στη σχετική υπηρεσία ανηλίκων τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ημερομηνία που επιθυμούν να στείλουν το παιδί τους στον παιδικό σταθμό.

Η υπηρεσία ανηλίκων εκτιμά πόσος χρόνος απαιτείται για τη φροντίδα των παιδιών αλλά και τα τέλη που απαιτούνται. Με αυτή τη βεβαίωση μπορεί κανείς στη συνέχεια να κάνει εγγραφή στον εκάστοτε παιδικό σταθμό.

Οι παιδικοί σταθμοί στη Γερμανία συνεχώς αυξάνονται

Ο αριθμός των παιδικών σταθμών στη Γερμανία συνεχώς αυξάνεται. Σύμφωνα με στοιχεία της γερμανικής κυβέρνησης τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχουν δημιουργηθεί πάνω από μισό εκατομμύριο νέες θέσεις σε παιδικούς σταθμούς στη Γερμανία για παιδιά κάτω των τριών ετών.

Η τάση είναι αυξητική. Ταυτόχρονα γίνονται προσπάθειες για βελτίωση της ποιότητας των εγκαταστάσεων παιδικής μέριμνας βάσει ειδικού νομοθετικού πλαισίου ενώ 5,5 δις ευρώ έχουν τεθεί στη διάθεση γερμανικών κρατιδίων για τον σκοπό αυτόν.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν επίσης οι γονείς είναι ότι το κόστος για μια θέση σε παιδικό σταθμό διαφέρει από κρατίδιο σε κρατίδιο.

Σύμφωνα με την Ουλρίκε Γκρος, στο Σλέσβιχ Χολστάιν για παράδειγμα, οι γονείς ενδέχεται να πληρώσουν έως και 800 ευρώ το μήνα ενώ σε άλλα κρατίδια, όπως το Βερολίνο ή το Μεκλεμβούργο – Πομερανία τα τέλη αυτά έχουν καταργηθεί.

Σε άλλα κρατίδια επιβάλλεται τέλος μόνο για τη φροντίδα παιδιών κάτω των τριών ετών. Τις περισσότερες φορές το κόστος εξαρτάται από το εισόδημα των γονέων. Αυτό σημαίνει ότι όσοι βγάζουν λιγότερα πληρώνουν και λιγότερα.

Σε ορισμένους ανεξάρτητους παιδικούς σταθμούς μπορούν να υπάρξουν πρόσθετες χρεώσεις. Ωστόσο οι χρεώσεις αυτές δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 90 ευρώ, διαφορετικά οι παιδικοί αυτοί σταθμοί δεν χρηματοδοτούνται από το δημόσιο.

Επίσης συνήθως υπάρχει έκπτωση για τα αδέρφια. Τα κόστη παιδικής μέριμνας συνήθως επιστρέφονται από την εφορία. Επίσης ορισμένοι εργοδότες καλύπτουν στους εργαζομένους γονείς μέρος του κόστους παιδικής μέριμνας.

Σήμερα στη Γερμανία υπάρχουν πάνω από 50.000 παιδικοί σταθμοί. Οι περισσότεροι λειτουργούν ως νηπιαγωγεία που υπάγονται σε κρατικούς, δημοτικούς ή εκκλησιαστικούς φορείς.

Παράλληλα στη Γερμανία ειδικά εκπαιδευμένοι σε κρατικούς φορείς βρεφονηπιοκόμοι, γυναίκες ή άνδρες, μπορούν ως ιδιώτες να προσφέρουν σε γονείς υπηρεσίες παιδικής μέριμνας, τηρώντας το ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όπως ορίζεται από το κράτος.

«Ποιο είδος παιδικής φροντίδας είναι καταλληλότερο για μια οικογένεια, εναπόκειται τελικά στις επιθυμίες και τις ανάγκες των γονιών», αναφέρει η Ουλρίκε Γκρόσε.