Η Αναστασία Γκίτση είναι καθηγήτρια θεολογίας στο Ελληνικό Γυμνάσιο Νυρεμβέργης. Με τους μαθητές της έχει υλοποιήσει πολλά projects, ένα εκ των οποίων είναι το «θέλω να (σε) μάθω!»
Αναστασία Γκίτση: Μέσα στο πλαίσιο των μαθημάτων Θρησκευτικών, Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής και Αρχαίας Ιστορίας με κυριότερο στόχο την επαφή των μαθητών όχι μόνο με εξωσχολικά βιβλία αλλά και με τους δημιουργούς τους σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε το εξής project: «θέλω να (σε) μάθω!», όπου τα παιδιά ρωτούν συγγραφείς ποιητικών, λογοτεχνικών και παιδικών βιβλίων, καταγράφουν τις ερωτήσεις τους και οι συγγραφείς απαντούν.
Η πρώτη συγγραφέας ήταν η Αγγελική Λάλου, με αφορμή το τελευταίο της παιδικό παραμύθι «Παντού και Πάντα», σε εικονογράφηση της Λίας Φωτιάδου από τις εκδόσεις Τζιαμπίρης- Πυραμίδα, ενώ οι τάξεις που τις υπέβαλαν ερωτήσεις ήταν η 7a και η 7m (η αντίστοιχη α’ γυμνασίου).
Δείτε επίσης: «θέλω να (σε) μάθω! 2019»
Η φετινή συγγραφέας παιδικών βιβλίων είναι η κυρία Ελένη Γερουλάνου, με αφορμή το βιβλίο της, «Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα. Με οδηγό τα κυκλαδικά ειδώλια» σε εικονογράφηση του Φίλιππου Φωτιάδη από τις εκδόσεις Πατάκη.
Η τάξη που υπέβαλε τις ερωτήσεις ήταν η 7m (η αντίστοιχη α’ γυμνασίου). Το βιβλίο διδάχτηκε παράλληλα με την θεματική ενότητα «Κυκλαδικός Πολιτισμός» μέσα στα πλαίσια του μαθήματος της Αρχαίας Ιστορίας.
Η συνάντηση της συγγραφέως με τους μαθητές της 7m και την υπεύθυνη καθηγήτρια με σκοπό την καλλιέργεια φιλαγνωσίας και την προσωπική επαφή των νέων με την συγγραφέα πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας Webex.
Η συνέντευξη μεταφράστηκε από μαθήτριες, με την βοήθεια της καθηγήτριας Γερμανικών κας Κατερίνας Τσιμπλοστεφανάκη στα γερμανικά και δημοσιεύτηκε σε αντίστοιχη ελληνογερμανική διαδικτυακή πλατφόρμα.
1. Πώς αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας ;
Ελένη Γερουλάνου: Χμ, συγγραφέας. Θα έλεγα πως αυτό που με χαρακτηρίζει νομίζω είναι η λέξη εκπαιδευτικός. Αυτό ήθελα να κάνω από τα 14. Η αγάπη μου για τα παιδιά και την τέχνη με έκανε να σκεφτώ να γράψω βιβλία. Η αγάπη αυτή με κάνει να είμαι κοντά στα παιδιά, με όλες μου τις αισθήσεις και το μυαλό μου, με ευθύνη και σεβασμό προς αυτά.
2. Υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, που αποφασίσατε να συγγράψετε ένα βιβλίο για τα κυκλαδικά ειδώλια;
Ελένη Γερουλάνου: Όλα τα βιβλία που έχω γράψει μέχρι σήμερα έχουν στόχο να προσεγγίσουν τα εκθέματα των μουσείων με ένα διαφορετικό και ελκυστικό τρόπο. Λόγω των σπουδών μου, κατάφερα να συνδυάσω την παιδαγωγική με τη μουσειακή εκπαίδευση. Η τέχνη ανοίγει το μυαλό, γιατί από μόνη της διαθέτει μια ιδιαίτερη δύναμη. Οι σύγχρονες παιδαγωγικές θεωρίες υποστηρίζουν πως η οικοδόμηση της σχολικής γνώσης πρέπει να στηρίζεται σε αντικείμενα. Τα μουσεία περιέχουν θησαυρούς γνώσεων, μέσα από τους οποίους ζωντανεύει η μαθησιακή διαδικασία και γι’ αυτό τον λόγο Μουσείο και Σχολείο πρέπει να έχουν πόρτες αντικριστές. Πιστεύω πολύ την άποψη των παιδαγωγών που υπηρετούν τη μουσειακή εκπαίδευση ότι το μουσείο μπορεί να είναι το σχολείο του μέλλοντος, όπως υποστηρίζει η φίλη και μουσειοπαιδαγωγός, Ζαμπέλ Μουρατιάν, Πρόεδρος του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου. Με πυξίδα τα εκθέματα που παρουσιάζονται στις σελίδες ενός βιβλίου, τα παιδιά προσεγγίζουν τις συλλογές ενός μουσείου με ενδιαφέρον. Το βιβλίο γίνεται κίνητρο για να επισκεφθεί το μουσείο ένα παιδί, μια οικογένεια, μια σχολική τάξη. Εσείς τα παιδιά δέχεστε με μεγάλη ευκολία ό,τι σας κεντρίζει το ενδιαφέρον και ένα ωραίο βιβλίο για ένα μουσείο έχει τη δύναμη να σας οδηγήσει στο ίδιο το μουσείο.
3. Είναι το πρώτο σας βιβλίο;
Ελένη Γερουλάνου: Είναι το τρίτο μου βιβλίο. Το πρώτο βιβλίο που έγραψα ήταν «Το αλφαβητάρι του Μουσείου Μπενάκη», βασισμένο στα εκθέματα του Μουσείου Μπενάκη. Μετά έγραψα τους «Αριθμούς της Εθνικής Πινακοθήκης», με έργα της Εθνικής Πινακοθήκης, και στη συνέχεια εμπνεύστηκα από τα αγαπημένα μου ειδώλια, που βρίσκονται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
4. Πόσο χρόνο σας πήρε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ελένη Γερουλάνου: Το βιβλίο αυτό το έγραψα μέσα σε ένα χρόνο. Δεν ήταν ένα μοναχικό ταξίδι. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα την αγάπη των φίλων μου, όταν μοιράστηκα μαζί τους την ιδέα μου. Το μεγάλο στοίχημα ενός βιβλίου είναι να μιλάει ο συγγραφέας με τον εικονογράφο την ίδια γλώσσα, έτσι ώστε το κείμενο να δένει αρμονικά μαζί με την εικόνα. Ο Φίλιππος Φωτιάδης έδωσε ζωή στην ιδέα αυτή με τον καλύτερο τρόπο και η Έλενα Πατάκη πίστεψε στη δύναμη αυτού του βιβλίου.
5. Ποιος είναι ο δικός σας ή η δική σας αγαπημένη συγγραφέας;
Ελένη Γερουλάνου: Αγαπώ πολύ τον Eric Carle και τη δουλειά του. Οι ιστορίες του, καθώς και η εικαστική του άποψη, αποτελούν αρχή για πολλές δραστηριότητες που στοχεύουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών.
6. Σε ποιο μάθημα ήσασταν ιδιαίτερα καλή στο σχολείο σαν μαθήτρια στο γυμνάσιο;
Ελένη Γερουλάνου: Στο Γυμνάσιο ήμουν καλή στα Μαθηματικά, παρόλο που δεν τα ακολούθησα στη συνέχεια και προτίμησα τα Παιδαγωγικά.
7. Εάν κάποιος ή κάποια θέλει να γίνει συγγραφέας παιδικών βιβλίων τί πρέπει να σπουδάσει;
Ελένη Γερουλάνου: Δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω εάν, το να γίνεις συγγραφέας, σπουδάζεται. Αυτό που πρέπει να έχει στο μυαλό του αυτός που γράφει βιβλία για παιδιά είναι η ιστορία του να έχει ως στόχο της την απόλαυση της ανάγνωσης. Το βιβλίο πρέπει να σέβεται τον αναγνώστη του, να οδηγεί το παιδί σε πρωτότυπα μονοπάτια, να του εξάπτει τη φαντασία, να έχει ανατροπές, χιούμορ, καλόγουστη εικονογράφηση και κείμενο που δεν βασίζεται σε στερεότυπα.
8. Πώς νιώθετε όταν τα βιβλία σας δημοσιεύονται:
Ελένη Γερουλάνου: Η χαρά και ο ενθουσιασμός μου κάθε φορά δεν κρύβεται.
9. Έχετε δεχτεί κάποια κακή κριτική για κάποιο από τα βιβλία σας; Κι αν ναι, πώς νιώσατε;
Ελένη Γερουλάνου: Η αλήθεια είναι πως δεν έχω δεχτεί κακή κριτική για τα βιβλία μου.
10. Έχετε σκεφτεί ήδη το θέμα και τον κεντρικό ήρωα του επόμενου βιβλίου σου;
Ελένη Γερουλάνου: Για την ώρα όχι. Σκέφτομαι κάτι, αλλά θα τα αφήσω λίγο ακόμα μέσα στο μυαλό μου να ωριμάσει. Όταν δεν θα μπορώ να κοιμηθώ και να δουλέψω, γιατί θα μπαίνει μπροστά μου, τότε θα είναι η ώρα να το μοιραστώ με όλους σας.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα μας
Η Ελένη Γερουλάνου-Φράγκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Αποφοίτησε από τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στο Wheelock College της Βοστόνης, όπου ειδικεύτηκε σε προγράμματα μουσείων για παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Το 1986 προσελήφθη στη Σχολή Μωραΐτη ως υπεύθυνη του προγράμματος Μουσειακής αγωγής των παιδιών του Νηπιαγωγείου. Το 2000 ανέλαβε τη διεύθυνση του Νηπιαγωγείου της Σχολής Μωραΐτη.
Έχει γράψει τρία βιβλία: “Το αλφαβητάρι του Μουσείου Μπενάκη”, “Με οδηγό τη μύτη ενός μολυβιού”, ‘Όταν οι αριθμοί συνάντησαν τη μύτη του μολυβιού”, το παραμύθι “Η περιπέτεια της Κατόνης”, που έγραψε για το πρόγραμμα “Ασφαλώς Κυκλοφορώ” που ετοίμασε η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με στόχο την πρόληψη των παιδικών τροχαίων ατυχημάτων, το βιβλίο “Οι αριθμοί της Εθνικής Πινακοθήκης” και τέλος το βιβλίο “Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα”. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
„ich will (dich) kennenlernen!“
Anastasia Gkitsi ist Religionslehrerin im Griechischen Gymnasium Nürnberg. Mit ihren Schülern hat sie viele Projektarbeiten realisiert. Eine von diesen heißt: „Ich will (dich) kennenlernen”
Anastasia Gkitsi: Im Rahmen der Fächer Religion, Sozialkunde und antike Geschichte mit dem Hauptziel den Kontakt nicht nur mit literarischen Büchern sondern auch mit deren Autoren aufzubauen, haben wir das folgende Projekt entworfen und umgesetzt: „ich will (dich) kennenlernen!“, wobei die Schüler. Autoren von Gedicht-, Literatur- und Kinderbüchern fragen stellen. Die Schüler fragen und die Autoren antworten.
Die erste Autorin war Aggeliki Lalou, anlässlich ihres neusten Kindermärchens „überall und immer“, illustriert von Lia Fotiadou, und vom Verlag Ziambiris-Pyramide veröffentlicht. Die Klassen 7a und 7m (analog die erste Klasse des Gymnasiums im griechischen Schulsystem) die stellten Fragen.
Die diesjährige Autorin von Kinderbüchern ist Eleni Geroulanou. Die anlässlich ihres Buches „Nikoforos entdeckt die Emotionen. Geführt von den Kykladenfiguren“, illustriert von Filippos Fotiadis, vom Verlag Patakis. Die Klasse, die die Fragen stellte, war die 7m (analog die erste Klasse des Gymnasiums im griechischen Schulsystem).
1. Wie habt Sie sich entschieden Schriftstellerin zu werden?
Ich würde sagen, dass mich die Bezeichnung Lehrerin eher beschreibt. Das wollte ich, schon seitdem ich 14 Jahre war, machen. Meine Liebe zu den Kindern und der Kunst hat mich dazu gebracht Bücher zu schreiben. Durch diese Liebe zu den Kindern fühle ich mich ihnen nah, mit allen meinen Sinnen und den Verstand, mit meiner Verantwortung und dem Respekt Ihnen gegenüber.
2. Gab es einen bestimmten Grund warum Sie beschlossen haben ein Buch über die Kykladische Figuren zu schreiben?
Eleni Geroulanou: Alle Bücher die ich bisher geschrieben habe, zielen darauf, die Museumsausstellungen auf eine unterschiedliche und attraktive Weise näher zu bringen. Durch mein Studium konnte ich Schulpädagogik mit Museumspädagogik verbinden. Kunst öffnet den Geist, weil sie an sich eine besondere Kraft hat. Moderne pädagogische Ansätze gehen davon aus, argumentieren, dass der Aufbau von Schulwissen auf Objekten basieren muss. Museen enthalten Wissensschätze, durch die der Lernprozess zum Leben erweckt wird. Aus diesem Grund müssen Museum und Schüle gegenüberliegende Türen haben. Ich bin der gleichen festen Überzeugung der Pädagogen, die der Museumspädagogik dienen, dass das Museum die Schule der Zukunft sein kann, so wie die Freundin und Museumspädagogin, Zambel Mouratian, Präsidentin des Hellenischen Kindermuseums, behauptet. Mit Kompass die Exponate in einem Buch, nähern sich Kinder interessiert den Sammlungen eines Museums. Das Buch wird zu einem Anreiz für ein Kind, eine Familie, oder eine Schulklasse, das Museum zu besuchen. Ihr, Kinder, akzeptiert mit Leichtigkeit alles was euch Interessiert, und ein schönes Buch über ein Museum kann euch zum Museum selbst führen.
3. Ist das ihr erstes Buch ?
Eleni Geroulanou: Das ist mein drittes Buch. Das erste Buch, das ich geschrieben habe, war “Das Alphabet des Benaki – Museums”. Danach schrieb ich “Die Nummern der Nationalgalerie” mit Ihren Werken und dann ließ ich mich von meinen Lieblingsfiguren inspirieren, die sich im Museum für Kykladische Kunst befinden
4. Wie viel Zeit haben Sie gebraucht, um dieses Buch zu schreiben;
Eleni Geroulanou: Dieses Buch habe ich in einem Jahr geschrieben. Das war keine einsame Reise. Vom ersten Moment an habe ich die Liebe von meinen Freunden gefühlt, als ich meine Idee ihnen mitgeteilt hatte. Die größte Herausforderung war, die Kommunikation zwischen mir und dem, damit der Text mit dem Bild harmonisiert. Filippos Fotiadis hat dieser Idee, auf bester Weise, Leben geschenkt und Elena Pataki hat fest an die Kraft dieses Buchs geglaubt.
5. Wer ist ihr Lieblingsschriftsteller/in?
Eleni Geroulanou: Ich liebe Erik Carle und seine Arbeit sehr. Seine Geschichten sowie seine künstlerische Sichtweise sind der Beginn vieler Aktivitäten, die auf die umfassende Entwicklung von Kindern abzielen.
6. In welchem Fach warten Sie besonderes gut im Gymnasium?
Eleni Geroulanou: Im Gymnasium war ich im Fach Mathematik gut, obwohl ich mich später nicht mehr damit beschäftigte. Ich habe Pädagogik bevorzugt.
7. Was sollte jemand studieren, wenn er ein Kinderbuchautor werden möchte?
Eleni Geroulanou: Schwierige Frage, ich weiß nicht, ob man es studiert kann. Was der Verfasser von Kinderbüchern beachten sollte, ist, dass seine Geschichte ein Lesegenuss wird. Das Buch muss seinen Leser respektieren, das Kind auf neue Wege führen, seine Fantasie anregen, es braucht Wendungen, Humor, geschmackvolle Illustrationen. Der Text sollte frei von Stereotypen sein.
8. Wie fühlen Sie sich, bei der Veröffentlichung Ihrer Bücher;
Eleni Geroulanou: Meine Freude und Begeisterung kann ich jedes Mal nicht verbergen.
9. Haben sie jemals eine schlechte Buchkritik erhalten ?
Eleni Geroulanou: Tatsache ist, dass ich keine schlechte Bewertung für meine Bücher erhalten habe.
10. Haben sie bereits über das Thema und die Hauptfigur ihres nächstes Buches nachgedacht ?
Eleni Geroulanou: Noch nicht. Ich denke schon an etwas, aber ich werde es noch eine Weile gedanklich reifen lassen. Wenn ich nicht schlafen und arbeiten kann, weil ich ihm immer wieder begegne, wird es Zeit, es mit euch allen zu teilen.
