Το περιφερειακό δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε έναν 29χρονο σχεδιαστή πολυμέσων, ο οποίος, εκτός από την πλαστογράφηση εγγράφων, ήταν επίσης υπεύθυνος για τη λειτουργία ενός fake καταστήματος.
Για παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων σε 52 περιπτώσεις πολλαπλών αδικημάτων και απάτη σε 60 περιπτώσεις πολλαπλών αδικημάτων, το τοπικό δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε έναν 29χρονο σε συνολική ποινή φυλάκισης δύο ετών με αναστολή, καθώς και σε πρόσθετο πρόστιμο 180 ημερήσιων συντελεστών των 30,00 ευρώ έκαστος.
Από το 2015, ο εκπαιδευμένος σχεδιαστής πολυμέσων προσέφερε τις υπηρεσίες του στο darknet για οποιαδήποτε γραφικά και πλαστογράφηση εγγράφων.
Την περίοδο από το 2015 έως το 2018, πλαστογράφησε ταυτότητες σε 52 περιπτώσεις, με τις οποίες οι πελάτες του άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς ή λογαριασμούς χρηστών με ψευδή προσωπικά στοιχεία.
Εκτός από αυτή την πηγή εσόδων, ο 29χρονος, μαζί με έναν άλλο άγνωστο δράστη, λειτουργούσε ένα λεγόμενο fakeshop με τους waschmaschino.de, waschmaschino.net και waschmaschino.com.
Ο κατηγορούμενος χρησιμοποιήθηκε ως διαχειριστής και σχεδιαστής. Νοίκιασε τον διακομιστή, δημιούργησε και συντήρησε το οπτικά ελκυστικό κατάστημα, ανέλαβε την αρχική εγκατάσταση και τη δημιουργία διαφόρων προσφορών για πλυντήρια και στεγνωτήρια.
Ειδικότερα, ο συνυπεύθυνος ανέλαβε την επικοινωνία με τους πελάτες. Ο επαγγελματικά σχεδιασμένος ιστότοπος έδινε την εντύπωση ενός σοβαρού ηλεκτρονικού καταστήματος. Στόχος των δραστών ήταν να παρακινήσουν τους πελάτες να δώσουν παραγγελίες και να προκαταβάλουν χρήματα.
Σύμφωνα με το σχέδιο, 60 άτομα αγόρασαν πλυντήρια ρούχων και στεγνωτήρια στο ηλεκτρονικό κατάστημα και πλήρωσαν προκαταβολικά, αλλά δεν παρέλαβαν ποτέ τα παραγγελθέντα αγαθά επειδή αυτά δεν στάλθηκαν ποτέ. Το ψεύτικο κατάστημα προκάλεσε συνολική ζημιά ύψους 19.975,75 ευρώ. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος έλαβε μερίδιο τουλάχιστον 2.996 ευρώ.
Ο κατηγορούμενος, ο οποίος παραδέχθηκε τα αδικήματα μέσω του συνηγόρου υπεράσπισής του, προδόθηκε από ένα στικάκι USB που βρέθηκε πάνω του κατά τη διάρκεια μιας έρευνας. Το στικάκι περιείχε αρχεία για τη λειτουργία του ψεύτικου καταστήματος και επίσης κάποιες σαρώσεις δελτίων ταυτότητας που είχε παραποιήσει ο ίδιος.
Ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι στο μεταξύ “…σταμάτησε τα πάντα. Θέλω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξανακάνω αυτό”. Εξήγησε την αλλαγή γνώμης του με μια προηγούμενη ποινική υπόθεση, αλλά και με τη θετική οικογενειακή επιρροή: “Οι συγγενείς και η φίλη μου με έπεισαν να το κάνω”. Σταμάτησε επίσης για χάρη του παιδιού του.
Ο προεδρεύων δικαστής αιτιολόγησε την ετυμηγορία των ενόρκων αναφέροντας ότι η ομολογία του κατηγορουμένου κατά την προκαταρκτική διαδικασία καθώς και κατά την κύρια ακροαματική διαδικασία και η πολύ συνεργάσιμη συμπεριφορά του κατά την προκαταρκτική διαδικασία έπρεπε να ληφθούν υπόψη υπέρ του. Ήδη εκεί, ο κατηγορούμενος είχε δώσει πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο στικάκι USB που τον ενοχοποιούσε και έτσι είχε συμβάλει ενεργά στην έρευνα.
Επιπλέον, ο κατηγορούμενος δεν είχε καταδικαστεί στο παρελθόν κατά το χρόνο της αξιόποινης πράξης και είχε συμφωνήσει στην κατάσχεση των αντικειμένων. Τα αδικήματα είχαν διαπραχθεί πριν από πολύ καιρό. Υπήρχε χαμηλό όριο αναστολών για τη διάπραξη του αδικήματος λόγω της ανωνυμίας που επικρατούσε στο διαδίκτυο.
Σε βάρος του εναγομένου, το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι η λειτουργία του πλαστού καταστήματος είχε προκαλέσει σημαντική ζημία, η οποία είχε κατανεμηθεί σε πολλούς ζημιωθέντες. Η εγκληματική ενέργεια ήταν επίσης υψηλή, γεγονός που φάνηκε από τον καταμερισμό της εργασίας, την απόκρυψη του δράστη και επίσης από τη σχετικά περίτεχνη μορφή της διάπραξης.
Εκτός από την ποινή φυλάκισης των δύο ετών, το δικαστήριο επέβαλε πρόσθετο πρόστιμο επειδή ο κατηγορούμενος διέπραξε τα αδικήματά του με σκοπό τον πλουτισμό και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να πληγεί επιπλέον για τα περιουσιακά του στοιχεία. Συνεπώς, ο κατηγορούμενος δεν επιβαρύνθηκε οικονομικά. Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του δικαστηρίου, εξακολουθούσε να έχει ένα διόλου ευκαταφρόνητο εισόδημα.
